فردا عید میلاد امام زمان است (نیمه شعبان) می دونید بعضی
شرایط اگه انسان توی اون قرار نگیره اصلا درک نمیکنه و حالا می فهمم که وقتی به دوستانم می گفتم
لب مرز اوضاع چطوره می خندیدند واقع چی تو دلشون می گذره ، راستش این چند روزه همش قدم
می زدم و منی که باید با بیل از پای کامپیوتر جمع می کردنم اصلا حوصله روشن کردنش رو نداشتم
الانم چون دیگه پس فردا اعزامم و فردا هم سرم شلوغه دیگه گفتنی ها رو بگم از آنچه برام این روز ها
گذشت و شاید برای شما (پسر !) هم بگذره . قبل اینکه معرفی نامه سربازیم بیاد خیلی مطالب از
وبلاگ های دیگه می خوندم و فکر کنم وبلاگی نباشه درباره خدمت که بهش سر نزده باشم و همه رو با
دقت می خوندم تا برام تجربه بشه و بدونم با چی روبه رو بشم ولی راستش رو بخواهید شاید اصلی
ترین مشکل من نه استرس بلکه یک حس پشیمانی از کارهایی که می تونستم بکنم ولی با تصمیم
اشتباهم اون رو نابود کردم دوست عزیزی که گفته بودی چرا سپاه ، یه سر به وبلاگ ها بزن خودت
دلیل رو می فهمی اما مهم ترین دلیل برای من نزدیک بودن پادگانی که می تونستم اونجا خدمت کنم
و اگه دلم برای خانه تنگ میشد کافی بود برم بالا پشت بوم! ولی حالا که نمیشه و گذشته ها گذشته
باید برم توی شکم سربازی و این خان رو هم پشت سر بگذارم هرچند بعد تموم شدن تازه خان های
اصلی میاد ، خوب دیگه می خواستم بیشتر بنویسم ولی برا شام صدام کردن و باید برام آخرین شامم
رو با خانواده بخورم ، پس تا پایان آموزشی خداحافط
رو ,، ,ولی ,ها ,هم ,سر ,شکم سربازی ,می خوندم ,دیگه می ,می تونستم ,که می
درباره این سایت